Een spannende onderneming

Spannende Onderneming.

Ja, deze keer lijkt het een spannende onderneming te worden.
Heb ik mijn boardingcard en mijn 1e paspoort, nog geldig tot 29 jan 2009, op zak (mijn 2e paspoort heb ik bij Vanderlande ingeleverd voor een nieuwe visumaanvraag voor China). Ik heb mij thuis al via internet ingechecked voor de vlucht naar Dubai, als ik op Schiphol arriveer. Ik ga naar de drop-off-balie om mijn koffer af te geven en dan zegt de vriendelijke stewardess daar dat ik niet mee mag. “Voor Dubai moet je paspoort minimaal nog drie maanden geldig zijn bij binnenkomst én de verantwoordelijkheid ligt bij de vliegmaatschappij”, zegt zei, “dus KLM”. Maar ik zeg, geeft niet, want ik heb een 2e paspoort en dat is nog tot december geldig. “Laat dat dan nu maar zien”, zegt ze lief, want anders mag U niet mee. Ja maar, ik BEN al ingechecked, ja maar, dat is dan jammer en dat feestje gaat mooi niet door, want KLM neemt dat risico niet. Dus ik rap naar de douane op Schiphol, om te vragen of ze een tijdelijk paspoort kunnen verstrekken. “ Ja” zegt die mijnheer, “maar als u naar Dubai gaat hebt u pech want die accepteren geen tijdelijke papieren, ook niet een copy van uw tweede paspoort”!
Verdomme, ik Marloes (mijn steun en toeverlaat van het interne reisbureau bij Vanderlande gebeld), “heb jij mijn tweede paspoort nog? En zo ja, kan jij er dan voor zorgen dat dat paspoort binnen 1 ½ uur op Schiphol is?”. Want…….” Nou ja”, zegt ze, “toevallig stop ik het net in een enveloppe om het naar de Chinese ambassade te sturen, maar ik zal een taxi bellen….”. Voor mij zit er niet veel anders op dan maar naar een restaurant te gaan en te wachten tot ik meer nieuws krijg.
Zit ik daar toch enigszins gespannen op de luchthaven een broodje te eten en gaat de telefoon en tegelijkertijd komen er acht politieagenten-in-burger aanstormen en roepen:”Stop politie, geen bewegingen meer, . . . . . .”. Enz enz enz. En dan hoor ik Marloes door mijn telefoon vragen: ”Anton wat is er loos, moet jij op de grond gaan liggen?”. Nee, gelukkig niet lach ik als een boer met kiespijn, maar mijn buurman wel, hij ligt intussen al op de grond en wordt geblinddoekt en zijn handen worden op zijn ruggebonden.
Is dat even schrikken!! Maar het goede nieuws is:”De taxi is onderweg met mijn paspoort en komt waarschijnlijk net op tijd op Schiphol aan”. Das inderdaad goed nieuws, want we hebben een zwaar programma voor de boeg: Vrijdag 10 interviews in Dubai. Zaterdag doorvliegen naar Singapore voor 4 interviews (zou je daar een visum voor moeten hebben? Zal wel niet, want Marloes weet zo iets wel). Maandag naar Kuala-Lumpur voor een bedrijfsbezoek aan een mogelijke toeleverancier, voor mechanische en controls componenten. Dinsdag naar Chennai ( India), project bezoek en voortgangsbesprekingen met projectteam al daar en met de controls-subcontractor. Het is voor deze sub-contarctor het eerste project wat ze voor ons doen, dus wel erg belangrijk dat we de leermomenten duidelijk krijgen. Vervolgens ga ik woensdag Willem en Annet én ons nieuwe kantoor in Pune bezoeken en kennismaken met de pas aangenomen office-manager aldaar. Martin de baas van “International”, komt ook woensdagavond aan in Pune. Vrijdag heb ik besprekingen in Mumbai en in het weekend hebben we weer ca 10 interviews te doen. Ik kom dan maandag terugvliegen via Delhi, waar ik een van de andere subcontractors aan het werk ga zien om dan ’s nacht terug naar huis te vliegen.

Maar, . . . . . . . . . . zo rond 13.30 uur merk ik dat ik toch weer onrustiger op mijn stoeltje zit en pak mijn spullen en ga opnieuw naar de incheckbalie. “Mevrouw”, zeg ik “mijn paspoort is onderweg en komt op tijd voor de vlucht naar Dubai en ik heb een boardingcard, maar als u de vlucht “sluit”, dan ik wel mee maar mijn koffer niet! Waarop ze zegt, dat zij het risico wél durft te nemen en dus alvast mijn koffer ook inchecked. Wat een opluchting! Als nu het paspoort op tijd komt kunnen we allebei mee, dus even bellen met de taxi, die blijkt al voorbij Breukelen te zijn, das fijn. En ja hoor zo tegen 2 uur komt de taxi met het paspoort op Schiphol aan. Dank je wel, ja sorry, ik moet meteen weg. Op weg naar de gate kom ik Willem tegen en gaan we samen aan de reis beginnen.

Dubai, was leuk om er weer te zijn en uitgerekend op deze dag. Want rond het tijdstip dat wij landden op de luchthaven ( 23.45 uur) wordt op het palmen-eiland het beroemde resort “Atlanta”, officeel geopend! Dat gaat gepaard met een vuurwerk (zie foto) dat volgens de kranten 7 maal groter was (lees duurder) dan dat van de Beijing Olympics. Hoezo economische teruggang? Er waren meer dan 200 celebrities uitgenodigd (Mikel Joran, Boris Becker, de Beckhammetjes, foto- en filmsterren) en ik las, dat een nachtje slapen in een suite, er 25000,= USD kost. Tel uit je winst!

De volgende morgen zien we dat vlak onder ons hotel (Hyatt Regency) nieuwe kunstmatige eilanden worden gemaakt. Echt indrukwekkend wat de Nederlanders (met een paar Belgen) daar presteren. Ongelooflijk ook hoe een kale droge dorre zandbak tot een groen paradijs wordt omgetoverd. Het weer was er heerlijk, voor de eerste keer eigenlijk, dat ik er ben. Normaal is het er veel te heet, maar nu was het ca 26 graden en een lekker windje. We hebben zelfs een lunchwandeling gemaakt buiten zo rond 13.00 uur. Ja, dan is het er heerlijk verblijven als je van shoppen, zonnen en geld uitgeven houdt, want het is en blijft er duur.

Gisteren met Willem naar Singapore gevlogen, ook daar lekkere temperatuur. En omdat Willem er al vaker is geweest na het inchecken snel de taxi genomen naar Clark Quay, een van de uitgaanscentra van S’pore.
Alles in de openlucht en heerlijk relaxed. We hebben in een Spaanse tappas-bar, aan het water gegeten. En intussen genieten van de mensen die lans lopen of met een bootje over het komen. Of kijken naar de durfallen die zich de lucht in laten katapulteren door de GMAX- bungy-jumper. Ik heb vanmiddag wat rondgelopen in de omgeving en zit nu, omdat het buiten hevig aan het onweren en regenen is, dit artikeltje te schrijven.

Vandaag hebben we besloten 2 van de 3 kandidaten die kwamen opdagen een contract aan te bieden. Daarmee komt het totaal op 7, want ook Dubai hebben we al 5 goede kandidaten gesproken. Al met al, alwéér een succesvolle reis zo ver. Nu nog zien dat ik Malysia en India ook weer in kom en UIT natuurlijk.
Geniet van de foto's. Anton