Hot 2 Fucking Hot in Kolkata

Hot-2-Fucking Hot in Chennai en Kolkata
Inderdaad met temperaturen tot 40 graden mag je dat best zeggen. Ik ben dan ook al een paar dagen van slag. In Chennai was het nog maar 38 C, maar hier nu in Kolkata (Calcutta, van moeder Terresa) is het ook nog eens bijzonder vochtig. Ik heb al een aantal dagen flink last van diaree maar met wat pilletjes en geheel onthouden, kan ik net actief blijven. Ik was al blij dat ik weer wat kon eten toen ik van Chennai naar Kolkata vloog, want daar is donderdag de ellende al begonnen. Met Paramount airlaines, zeer aan te bevelen, want die hebben allen maar window- en aisle-seats, dus geen stoelen midden in en dat is comfortable. Bovendien was hun service zeer goed.
In Kolkata aangekomen (mijn eerste keer) was ik eigenlijk wel verrast door de enorme viezigheid langs de weg van de luchthaven naar het Hyatt hotel. Ik ben intussen heel wat gewend, maar hier schrok ik toch wel even van. Doch in de stad zelf viel het me (daardoor misschien) weer erg mee. Vrijdag en zaterdag mijn werk gedaan en vandaag kreeg een “car met driver” aangeboden, nadat ik vroeg hoeveel het me ongeveer zou kosten als ik die voor 4 of 6 uur zou inhuren. ( Je moet hier overal ofpingelen, maar dan moet je wel eerst weten hoeveel het werkelijk zal kosten, het hotel vroeg 2400 Roepie een local zei me ca 800 roepie).
Nou dat was wel mooi, alleen jammer dat zo’n chauffeur bijna geen engels spreekt en omdat hij regelmatig vriendjes moest bellen om iets te vragen kreeg hij een boete van 1000 roepie (mijn kapper was 40 roepie) omdat hij tijdens het rijden aan het telefoneren was. Daarna besloot hij even langs huis te rijden en zijn broer op te halen die beter, wat heet, engels sprak. We hebben veel gezien, maar het was verzengend heet en dus was ik binnen de kortse keren likkend nat van het zweet. Indrukwekkend was Kalighat Kali Tempel, waar het enorm druk was. Een Brahman zei dat hij met buitenlandse gasten voorrang kreeg en mij alles zou laten zien. Wel eerst schoenen uit en bloemen omhangen, maar (helaas) niet fotograferen. Eerst naar de slachtplaats, waar mensen met levende geiten aankwaken om te offeren. Het geitenhoofd werd tussen 2 palen gelegd en met een slag van een zwaard was de kop eraf. Bloederig en vies om te zien, want dat lijf blijft nog spartelen en na bloeden, terwijl de kop wegrolt. Daarna, op blote voeten, de tempel in waar de offers werden aangeboden en meteen naar de keuken werden gebracht om te worden klaar gemaakt. Voor wie die later opgediend worden, was mij niet duidelijk, maar het was er een drukte van je welste. Dan naar een vieze bruine poel, waar enkele mannen zich aan het wassen waren en offers brachten voor vrouw en kinderen werd mij gezegd. Of ik dan ook maar even mijn naam op wilde schrijven in een notitieboekje en een getal er achter en onder het geprevel van de Brahman werden de namen van Antoinete, Dagmar en Josta genoemd. En daarna…..afrekenen, het getal wat ik had opgeschreven moest ik ook betalen! En natuurlijk vroeg hij aan het einde van de rondgang nog geld voor zichzelf. Maar daar heeft hij mooi naar kunnen fluiten.
Op naar Victoria Memorial Hall, waar ik een entree kocht om ook even uit de zon en in de schaduw te kunnen zijn. Mooi gebouw in een prachtig aangelegd park, midden in Kolkata. Best wel even een rustpunt alhoewel het overal warm tot heet was. Gelukkig hadden ze op iedere hoek van de ruimtes een grote fan staan zodat je nog een beetje verkoeling kon zoeken. Via de National library, St Paul Cathedral en het Indian Museum, naar de Howard- en over de Vidyasagar-bridge gereden. De eerste is de oudste en is een enorme stalen constructie later is de 2e, een van de langste tui-bruggen over de rivier de Hugli gelegd. Op beiden zijn de Kolkata-ers even trots! Omdat de vrije zondag me toch wel zwaar viel en ik me nog steeds niet echt gemakkelijk voelde in de hitte en omdat ik vanavond nog naar Delhi vlieg, besloot ik me maar te laten droppen bij het hotel. Onderweg zie je de meest onbeschrijfelijke tafrelen van mensen die zich wassen in een plasje, die hun tanden poetsen (de meeste hebben prachtige witte tanden) of liggen te slapen, zomaar minden op d stoep en iedereen loopt er netjes omheen. Opvallend was ook dat Kolkata eneorme stadions heeft en niet alleen voor cricket, maar ook voor voetbal, wel 100.000 zitplaatsen! Blijkbaar is voetbal in tegenstelling tot de rest van India hier zeer populair. Ik hoop dat ik het “droog” hou deze avond, want straks vlieg ik nog naar Delhi, waar ik morgen mijn laatste afspraak heb. Dinsdag hoop ik dan weer van het mooie weer in Nederland te genieten.

Anton